KINABUHING KOLEHIYO

Sa pagtunob ko ug usa ka Unibersidad,
Bag-ong istilo sa kinabuhi akong giladlad.
Gihukas ko ang kinabuhing ulawan,
Nga maoy motukmod kanako sa kaalautan.


Ang kaulawan, tunok sa dalan,
Paingon sa masanag nga kalampusan.
Tinood gayod kana,
Tungod kay usa ako niana.

Sa pag-abot ko sa Kolehiyo,
Maglibog ako ug unsa’y pilian nakong kurso,
Apan sa kaulahian, ako rang nasakpan,
Ang kurso nga akong napilian.

Kinabuhing Kolehiyo, lahi ra jud sa tanan,
Tungod kay ikaw mahimong indibidwal nga may kaugalingong baroganan.
Tanan nimong kukaluya,
Moipsot jud sa imoha.


Ikaw makaboot ug makapili,
Unsang pagpanglantaw sa kinabuhi,
Ang gusto nimong sundon,
Hangtod nga ikaw magmalamposon.




Ang pagsulod ug pagsagubang niining kinabuhia,
Murag ang tanan imong ilukdo ug ibalsa,
Nga bisan sa kamingaw sa pamilya,
Giisip mo nga kining tanan lumalabay ra.

Ang pagpaningkamot sa imong mga ginikanan,
Kinahanglan nga isilsil sa imong alimpatakan.
Ang pagsulay sa kinabuhi
Ayaw jud hatagi ug bili.

Tungod kay ikaw ania na sa katapusang ang-ang
Sa pagpakiggubat sa kinabuhi,
Pahugtanay na kini sa bakos ug pisi,
Ug paningkamoti jud nga di ka makabuhi.

Ayaw gayod kalimti ang Diyos
Nga anaa kanunay sa panahon sa imong mga pag-antos,
Ayaw gayod padala sa mga pagtintal ug pagsulay,
Kay tingali sa kaulahian, ikaw ra jud ang magmahay.

Panggamot gayod sa imonmg determinasyon,
Diretso tan-aw kon asa ka paingon,
Ayaw padala sa mga ulo-ulo,
Kay kana sinugo sa daotang tawo.

Tan-aw ngadto sa unahan,
Aron masilip nimo ang imong padulngan,
Klaroha jud pagtan-aw
Aron susama ka nga sa langit nagalakaw.


Hulongihong sa mga tawo, ayaw panumbalinga ug tagda,
Kay may baroganan ka nga imoha,
Paningkamot kutob sa imong mahimo,
Aron damgo mo, imong masungko.

Ayaw jud tikang sa mangiob nga dalan,
Hinunoa, pundo sa mahayag nga agianan,
Kay ikaw anaa na sa katapusang ang-ang,
Basin makabuhi ka ug matang-tang.

Sa pangandoy karon nga imong nahuptan,
Hinumdumi baya kanunay ang imong mga ginikanan,
Kon ikaw anaa na sa imong kalamposan,
Iuban sila sa imong panaw sa kadaugan.

Kininmg nahasulat sa ibabaw,
Usa ra kini ka pagpanglantaw,
Nga angay nimong huptan ug hinumduman,
Aron ikaw di mahisugamak sa kaalautan.

Kinabuhing Kolehiyo, usahay gasa nga piutos ug kasakit ug pag-antos,
Apan ayaw hunahunaa ang imong mga pag-utos,
Padayon ug tutok sa imong padulngan,
Ug ang Diyos kanimo kanunay magauban.

Niining gutloa, mupatim-aw gayod ang espiritu sa GUGMA,
Apan usisaha una pag-ayo aron di ka malingla.
Kon makapaabot ka, huwata una ang angay nimong paaboton,
Pagmalig-on, aron di makawang ang gihuptan mong edukasyon.


Kay muabot ra ang hustong takna,
Nga mupatim-aw ra ang kagawasan sa paghigugma,
Kagawasan nga way usa nga makasakmit
Basta utok ug kasing-kasing nimo tarungon lang jud paggamit.

Layati ang mga pagtintal kotob sa imong mahimo,
Ug paniguroha nga sa imong pagpakigbugno,
Sa maong mga pagtintal,
Ikaw makaipsot sa ilang malig-on nga koral.

Ipatigbabaw ang imong utok sa imong kasing-kasing,
Aron ang imong dungog ug dignidad di mapaling,
Ug ang edukasyon ug kaalam nga imong nahuptan,
Di makawang ug mausik sa kaulahian.






By: Suzeth Mayormita Angana