Friday, August 3, 2012

BIKTIMa


BIKTIMA
by Suzeth Mayormita Angana


May kapuslanan pa ba ang kinabuhi ko? May kapuslanan pa ba human panamastamasi ang akong pagkatawo? Pagkaalaot kong pagkanilalang kun diin ako sa pag-abuso nalaang. Sa way igong rason ug katuyuan, pilit niyang gidimdim ang batan-ong mga rosas ug gipupo sa dili saktong oras. Hagit man kining akong nahiagoman apan wa akoy igong kusog aron kini pagabalibaran. Supak man ang akong kaugalingon sa maong sitwasyon, apan usa lamang ako ka binuhat nga mahuyangon. Pilit niyang gipasipad-an ang nanalingsing kong pagkatawo. Linghod pa unta kini daw sama sa nanurutot nga mga pinugas sa kaumahan. Nga malipayong nagpaabot sa ulan aron kini motubo ug pagaanihon sa saktong panahon. Apan way kaikag ang maong nilalang, diin iyang gihabwa ang nagpuyo kong dignidad. Daw sama ra nga gibanlas ako sa makusog nga tuyaw sa kapalaran diin pagkatawo ko yano lamang gipasipad-an.
Dili ko na mabalik ang nangagi na tungod kay kini nahulpa ug nalumpag na. Unsa man kining akong naangkon? Nganong nakaako man ang maong binuhat nga kalinghod ko iyang giangkon. Wa siyay baruganan tungod kay pagbalibad ko wala niya paminawa ug tagda. Aduna pa unta akoy dakong damgo ug plano sa kinabuhi ko. Apan unsaon ko man pagkab-ot ang maong pangandoy, kun pagkatawo ko dagtom pas aso. Daw sama ra nga gisalibay ako ngadto sa mga walog sa mga luha ug kasakit kun diin di ko na man gane mabaniog ang sulbad niining maong hagit. Nakabsan na ako sa paglaom tungod niining butang nga akong naangkon. Naangkon ko ang hilabihang kapait niining kinabuhia, diin akong nabatyagan nga sa pag-antos niini ako nag-inusara. Pait daw panyawan kining akong naani, kinabuhi ko gubot pas lukot ug wa nay silbi. Igo na kining tanan! Asa man diay ang utlanan niining tanan?
Usa niana ka higayon, nakaplagan ko ang solusyon niining dakong problema nga akong naangkon. Diin ako usa ka binuhat nga biktima sa pagpanamastamas sa akong pagkaako. Inanay nga misalingsing ang nitaliwan ko na untang paglaom. Nanlimbasog ako pagbalik aron magpakabuhi nga normal. Magpakabuhi nga puno sa paglaom ug pagmaya. Pilit kong gilubong sa kalimot ang trahedya nga akong nasinatian tungod kay ug ako kadtong tagaan ug dakong bili ako ra ang maalaot sa unahan. Bililhon ang magpakabuhi bisan nagtakuban kini ug mapait nga kasinatian, kay samtang ania pa kita niining kalibutana, anaa ang hagit sa kinabuhi. Mubarog kita nga malig-on aron pagpakabuhi ta sa kalibutan dili maanugon.


No comments:

Post a Comment