PANAGBANGI SA MANAGTI-AYON

PANAGBANGI SA MANAGTI-AYON

by Suzeth Mayormita Angana

Lalaki: Oh akong Inday, nganong nagusbat man kanang imong dagway? May nabuhat ba ako nga nakapapas sa imong kalipay? Tan-awa ang atong balay, nagkatag man kining mga butang ug hinayhay. Ug gani, wala ko na mabatyagan nga aduna kay hustong pag-atiman sa gingbuhaton ning atong panimalay, kay diay ikaw ug sa atong silingan kanunay mang nag-estoryahanay ug naghinung-hungay.

Babaye: Kasakit ba nianang mga gipamulong mo. Wa mo ba diay makita ang pag-amuma ug pagtagad ko kaninyo? Sa sayong kabuntagon, mudali-dali ako pagbangon, arun kamo makakaon, nagluto sa mga kalan-on aron ikaw ug atong mga anak dili gutomon. Sa ingon niana ka sayon, mao kana ang isudya mo ngari kanako? Huh! Daan pa ko, mao dayon kana ang imong maistorya kay nakadimdim ka man diay ug bahal nga tuba.

Lalaki: Wa na! Gipasanginlan mo na pud ako. Wa ako maghubog-hubog kay gihatagan ko ug dakong bili ang trabaho. Nagkugi ako alang kanimo, mikayod ako aron mahatagan kamo sa pang-inadlaw-adlaw nga panginahanglanon; ug aron sa ingon makatagamtam ang atong mga anak ug makabaton ug mahayag nga kaugmaon. Mao ba kana ang ibalos mo kanako, ang masakit nga mga pulong nga imong gipunting kanako?

Babaye: Wa ka lang makasabot... Kay dayon ka man ug bagutbot. Timan-i nga kanimo, wa ako mahimuot kay sa imong mga barkada ikaw mihapit ug pakigsandurot.

Lalaki: Gituis mo man dayon ang gipanag-istoryahan tang duha, nga unta gihisgutan ta kabahin lang man sa atong pamilya. Nangita ka man ug bikil kay pasagad ka man lang ug sugid kanang imong mga pasangil.

Babaye: Kahait ba nianang mga pulong mo; sukwahi na man gayod kana niadtong mga saad mo. Kaniadto, sa bag-o pa tang nagminyo, pinalangga mo ako kaayo. Apan karon, sagad ko nang mabati nga pasakitan mo ako nianang mga pulong mo. Dakong bakak kadtong gipanumpaan ta, kay karon kasakit man ang gipatagamtam mo.

Lalaki: Kalayo na gud nimo ug gihisgutan. Nagsipok na gayod kining akong ulo sa imong mga pinulongan. Ayaw ako ingna nga ako kanimo nagbakak sa akong mga panumpa; kay pagmatuod ko kanimo sa akong saad dili makalabaw sa nahimo kong kalapasan ug sala. Ayaw isipa nga kadtong mga giluwat ko kaniadto pulos ra kadto ulo-ulo, kay gani gihigugma ko man ikaw pag-ayo lakip ang mga anak ko.

Babaye: Dong, pasayloa ako, kay wa ako makahatag sa akong pasensiya diha kanimo, niulbo man gud dayon ang akong kalagot sa dihang mga pagbagulbol imong nasulti sa dihang ikaw ganiha miabot.

Lalaki: Oh! Akong Inday, pasayloa usab ako sa nasugid ko kanimo, sa tinuod lang nakainom bitaw ako ug usa ka baso nga bahal mao kadtong miinit ang akong dunggan ug ulo, hinungdan nga gisapot ako. Apan karon, nahuwasan na ako, hinaot nga mapasaylo mo ako.

Babaye: Hingsabtan ko ikaw... andam ako kanunay nga sa imong pagpasabot maminaw. Dili man gayod kalikayan nga kita magkasumpaki, kay mao man kini mupalig-on sa nagkaduyog tang pagbati.

Lalaki: Husto ka sa imong giingon, isip managti-ayon, paningkamutan tang panag-uban ta magmalig-on. Dili kita magpadala sa mga pagsulay aron ang atong panimalay manimuyo binukharan sa pagsinabtanay ug kalipay. Balikon ta pagsugid ang atong saad ug panumpa sa usag-usa...

Lalaki ug Babaye: Kasakit ug kalipay yayungan tang duha.