MATOD
MO
by Suzeth Mayormita Angana
Matod mo, kun anha ako kanimo
Pagaampingan ug panggaon mo
gayod ako
Nga bisan mulabay man ang linibo
ka mga gutlo
Walay pagkahanaw ang pagbati mo
alang kanako
Matod mo, ubanan ug pagaunungan
mo ako
Sa tanan nga mga pagsulay nga
muhasmag kanako
Nga duyugan mo ako sa tanang
pag-antos
Bisan pa man nga ang tanang
dahon sa kalipay mangalawos
Matod mo, pagaampingan mo ang
kasing-kasing ko
Mao nga gitugyan ko kini diha
lamang kanimo
Kay matod mo dili mo hatagan ug
lugar ang mga kasakit
Nga mupatim-aw ug sa dughan ko
mudalikyat ug pamahit
Matod mo, dili mo gayod ako
biyaan
Hinunua ikaw kanunay magpabilin
sa akong kiliran
Ug buligan sa pagtagad ug
pag-amuma
Nga walay pagkahanaw sa bisan
unsang taknaa
Matod mo, dili mo pakyason ang
mga saad mo
Ug tumanon mo gayod ang tanang
gipamulong mo
Nga gani gikulit mo kini sa bato
Arun dili ug dili gayod
mahikalimtan mo
Apan lumalabay lamang ang tanang
gipanulti mo
Kay diay bakak ug ulo-ulo lamang
diay kadto
Nailad ako sa mga gipangsugid mo
Kay karun ikaw wala naman dinhi
ning kiliran ko
Gibiyaan mo man ako nga
nag-inusa ra
Dinhi niining mamingaw nga suok
ning kinabuhi ko nga wala ka
Gihandom ko kanunay nga ikaw
kanako mubalik pa
Ug gidamgo ko sa kanunay nga sa
gihapon makauban ka
Gihanduraw ko sa kanunay ang
matam-is tang kagahapon
Lunlon kalipay akong maangkon
kun ikaw akong huna-hunaon
Mukulit kanunay sa akong mga
ngabil ang pahiyom
Kun batunan ko kanunay sa
kasing2x ang paglaum
Nga ikaw ug ako sa katapusan
magkauban
Bisan sa katapusang pagpamilok
dinhi niining kalibutan
Ibanlas man sa mga dagkong
pagsulay ang kinabuhi ta
Apan sa gihapon ikaw ug ako sa
pagbati kanunay managsama
Matod mo, ako lamang ang
papuy-on dinha sa kasing2x mo
Apan karun may lain naman diay
nga nilalang nga gikatipon mo
Pagkangilo sa mga kasakit nga
gipatagamtam mo kanako
Tungod niini, malisod na gayod
nga ikaw mahibalik pa kanako
Matod mo, luha ko sa mga mata
dili gayod muagay
Apan ngano man kini, wala ko man
maangkon ang kalipay
Unta wala ako dayon sa mga
pasalig mo misakay
Arun unta dili ko maangkon
kining pagmahay
Matod mo, iuban mo ako sa
kalibutan mo
Apan karun dili ko na man gani
maaninag ang presensiya mo
Gibiyaan mo ako taliwala niining
mangiob kong kalibutan
Ug wala ka na, nga gilauman kong
akong dalangpanan
Pagkasakit sa mga gipamulong ug
gisaad mo
Matod mo..... matod mo.... apan
gitalikdan mo diay ako
Pagkasakit sa kapakyasan nga
napupo ug naangkon ko
Tungod sa pulong nga MATOD MO
nga gikan kanimo.
No comments:
Post a Comment