DAMGO SA BUNGTOD SA BARTOLINA

Sa kataas ug katahom sa bungtod sa Bartolina,
Ako kining gitutokan sa duha ko ka mga mata.
Sa dihang mitimpasaw ang kahadlok sa akong dughan,
Medyo gibati ko nga ako medyo nakulbaan.

Ingon sa miliyok kanako ang kabalaka,
Busa mikaratil ako pagdagan sa amua.
Ug sa akong pagdagan, ako hinuong nasugatan,
Ang usa ka mananap nga bintan.

Sa dihang nagkaatubang na kami sa maong mananap,
Inanay nga misulod sa akong hunahuna ang katahap,
Nga wa na, giabat na jud ko!!!!
Sa tumang kahadlok, giyuko ko na lang ang akong ulo.

Ug sa akong pagyanghad, akong nakita,
Ang usa ka talan-awon nga wa ko pa makita.
Sukad masukad gikan sa akong pagkabata,
Ang akong nakita, usa diay kadto ka AGTA.....!!!!

Tungod sa akong kahadlok, inanay nga,
Mitulo ang akong mga luha.
Inubanan sa kahadlok ug kakulba,
Nga ako di na makalingkawas sa maong AGTA!!!!!...

Ang bugtong kong gibuhat, mao ang
Pagtan-aw pagbalik sa Bungtod sa Kanyang.
Nga mao ang Bungtod sa Bartolina,
Nga giliyukan sa mga aninipot diin mibatog sa sanga sa bagalnga.

Ang katahom sa maong Bungtod,
Daw sama sa mga suga sa lungsod.
Nga misilaw tungod sa kahayag sa maong suga,
Diin naglibot sa maong bungtod nga puno sa mga talinghaga.

Sa akong pagtan-aw tan-aw sa Bungtod sa Bartolina,
Akong nakalimtan ang AGTA nga akong nakita.
Sa akong pagkahinumdom, mikalit ko ug lingi,
Ug nakita ko ang tanan nga murag wala nay bili.

Sa akong pagkurap-kurap, mikalit ko ug kaiktad,
Ug unya mikalit ko ug kahidam-ag ug naligad.
Sa banig nga kagabii ko pa gane gibuklad,
Nahatingala gayod ako sa maong panghitabo nga giladlad.

Ug dayon mibangon ako ug gibuka ko ang akong mga mata,
Ug unya inanay nga nakita ko ang tanghaga.
Nga ang maong panghitabo.....
Usa lamang diay ka DAMGO...