Friday, June 12, 2009

GIKASILAGAN KO IKAW TUNGOD KAY GIHIGUGMA KO IKAW

Ang pagsud-ong kanimo,
Maoy hinungdan sa pag-ulbo sa akong dugo.
Ug kon magkatinuod mang mahitabo
Nga maoy hinungdan usab sa pag-init sa akong ulo.

Pero, huna-hunaa ra gud, kon wala ka sa akong palibot,
Ang akong kasing-kasing naghandom ug nagbagutbot,
Ug sa imong pagkahanaw, ang akong kasing-kasing sama ra nga gibunalan ug gilambosan.
Nasakitan gayod ako tungod niana, tinuod gayod!!! nasakitan gayod ako..

Pero man nga nahitabo pa man ni dinhi niining kalibutana?
Ngano man nga ang mga tawo nagpadayon pagbitad kanimo pahilayo sa akong panan-aw?
Nahibulong gayod ako kon nganong natamaan pa ko ug
Sama ani, sa laktod pang pagkasulti, nganong nahigugma pa man jud ko?
Ug nganong kinahanglan pa man nga pugngan ko pa ikaw ug maayo?

Yamat ra! pwerteng ulahia ra jud nako dah! nga nakamatikod ug nalamdagan,
Nga mao man gayod kini'y kamatuoran,
Nasilag jud ko kanimo, simpli lang gud tungod kay gimingaw ako kanimo.
Ug yatis ra!!!! Nahigugma man gud ko nimo.......

SAYANG!!!! AMPAY AKONG GISUGOT...

Sa unang adlaw sa pagtungha ko sa eskwelahan,
May maambungon nga binuhat nga akong napalgan,
Ang iyang mga mata, sama sa adlaw,
Nga makapasilaw sa akong panan-aw.

Sa pagpangligid sa mga adlaw,
Wala ko lamang damha ang pagbati nga gilaraw,
Niining dughan kong napuno sa pagbati
Gugma diay kini nga nagpungasi.

Niabot gayod ang takna, nga ikaw nasayod
Nga paminaw ko, ako murag nahimong gapnod
Tungod kay ug bisan asa ka, atua usab ang akong presensiya...
Maglisod ako pagbakwi niining tim-os kong pagbati...

Niabot ang panahon,
Nga inanay nga nahigugma usab ka kanako...
Tuod man, nalipay ako
Ug ikaw nahimo kong amigo..

Nindot man paminawon ug hapsay tagamtamon,
Apan! sayang.... masuko man gud ang akong inahan..
Nipadayag ikaw sa imong pagbati,
Ug tungod niana, sama ra nga gibayaw ako sa kahitas-an...

Apan sa takulahaw lamang inanay nga mingligdas
Ang mga luha sa akong mga mata.
Supak man sa akong balatian ang pagpakyas
Sa imong tim-os nga paghigugma....

Apan ilawom lamang ako sa pagdumala,
Sa akong kasing-kasing ug huna-huna.
Ug sa kalit lamang mitalikod ikaw,
Ug sama ra nga ang tanan kanako nangahanaw..

Lunlon kasakit ug kapait ang gibati
Niining kasing-kasing ko nga kanimo usab may pagbati,
Igo na lamang ako sa pagsud-ong sa imong kaambong,
Nga maoy nagpatig- a sa akong kaligdong.

Sa panahon nga makita ko ikaw,
Inanay nga muhalap-halap ang akong panan-aw....
Apan way swerte! ulahi naman gud....
Mahay nuon ko dah!!!! SAYANG!!!! AMPAY AKONG GISUGOT....!!!

GUGMA KO KANIMO, WALAY SINUGDANAN UG WALAY KATAPUSAN

Sa panahon nga sa dihang miturok sa akong dughan,
Ang gugma ug pagbati nga way hingtungdan,
Nahatingala ako kon ngano nga gibati ko kini,
Apan ang akong kasing-kasing lamang ang bugtong saksi...

Sa dihang migitib ang gugma nga ania kanako,
Nabatyagan ko nga usahay ako magmulo,
Tungod sa tanghaga nga wa gayod ako masayod,
Nga sama ra nga gihampak ako sa mga balod.

Sa pagpangligdas sa mga adlaw,
Wa ko lamang damha ang panghitabo nga akong gilaraw,
Nahigugma na diay ang akong dughan,
Ug way si bisan kinsa nga makalangkat niini dinhi sa akong dughan..

Ang gugma nga akong gibati, alang ra diay kini kanimo,
Nga gihalad ko lamang alang kanimo, MINAHAL KO.....
Nitimpasaw ang gugma sulod sa akong dughan,
Nga bugtong ikaw lamang ang natingban...

Bisan ug mahanaw man ang tanan,
Apan ikaw kanunay magpabilin sa akong panumduman,
Ug balonon ko hangtod sa akong kamatayon kining tanan....
Nga nahimong dayan-dayan sa akong naagian...

Manghugno man ang kabungtoran,
Ug muhubas man ang kadagatan,,
Ug mungiob man ang kalangitan,
Apan ang GUGMA KO KANIMO, WALAY SINUGDANAN UG WALAY KATAPUSAN..

LAMA SA KAGAHAPON

Sa pagpakli ko pagbalik sa kagahapon,
Pagkatam-is gayod pamation ug handurawon,
Nga bisan sa pagpanglabay sa mga panahon,
Wala na lang gane ako nakahimatngon.

Dili gayod sayon ang paghandom sa kagahapon,
Diin naglimin ang tanghaga sa nangaging mga panahon.
Kay didto nahiusa ang pagbati natong duha,
Apan wala ko lamang damha nga sa kalit, nahanaw ka.....

Sakit alang kanako ang kamatuoran,
Nga ikaw gisakmit sa uban.
Lawom daw samad ang akong nahiagoman,
Tungod sa kasakit ug kapakyasan nga akong natagamtaman.

Lunlon mga luha ang midagayday sa akong mga mata.
Hangtod nga ang akong mga luha inanay nga nauga.
Nga bisan ang mga kabituonan sa kalangitan
Saksi sa mga pag-antos nga akong natagamtaman.

Pagkapait ug pagkadimalas
Nga kon ikaw mapakyas
Tungod sa panahon nga mapintas
Nga ang gugma ko kanimo inanay magpabilin, apan hinunoa nagtingkagol aron mulayas...

Ang hagawhaw sa mga lama sa kagahapon, nga
Kanunay magpahinumdom sa akoa,
Nga ikaw ug ako adunay managsamang paghigugma,
Sa panahon nga nanglabay na.....

Wala ko lamang gayod damha,
Nga ang pagbati nga nahanaw na,
Hinunoa nilambo kining pagbatia
Nga sa sulod sa akong dughan, haska gayung kauga..

Tungod sa mga panghitabo nga akong nasaksihan,
Halos surender na gayod ang akong galamhan,
Apan nanlimbasog gayod pagbalik ang akong gugma.
Nga wala ko man lang gane damha....

Langit alang kanako ang imong pahiyom,
Diin ako makahinumdom,
Sa kagahapon nga dugay na gayod nanglabay
Nga gilangkuban sa mga pagsulay.

Ang mga lama sa kagahapon nga akong nahiagoman,
Dili gayod mahanw ug mapapas sa akong balatian.
Nga bisan ang mga balod sa kabaybayonan,
Dili gayod makabanlas sa mga lama sa kagahapon, nga dili mahimong hikalimtan.

Igo na lamang ako sa paghanduraw,
Sa kagahapon nga dugay ng nabahaw,
Apan ang gugma ko kanimo nga tiunay ug way kinutoban,
Tungod sa mga LAMA SA KAGAHAPON nga dili ko mahimong HIKALIMTAN....

GUGMANG GIATAY

May usa ka binuhat
Nga kanako nakapaaghat
Sa usa ka butang nga makapatingala
Ug gitawag diay kini ug "GUGMA".

Sa sinugdanan kong pagkaila
Niining klase sa paghigugma
Nga naglimin dinhi kanako
Gugma diay kini nga kanako nakapahidugmo.

Nalaang ako sa gugmang giladlad
Niadtong binuhat nga karon ko pa nailhan sukad sa masukad.
Lahi siya sa tanan
Nga akong nakit-an ug napalgan.

Ug tungod gayod niadto,
Natamaan na diay ko sa pana ni Cupido.
Ako nahasalindot
Sa gugmang walay buot.

Tanan kong pagsalig ug paghigugma,
Ako lamang gigahin ug gitugyan alang kaniya.
Gibuhat ko ang tanan,
Aron di gayod masamaran ang iyang dughan.

Sa matag pinitik ning akong kasaing-kasing,
Kanunay akong makulbaan ug mahiigking.
Tungod sa kabalaka, ug asa na siya,
Ug unsa ang iyang gibuhat karong mga orasa.

Bation ko gayod kini kanunay,
Kay kasing-kasing ko man ang nagamaymay.
Dili ko na lang gane matagad ang akong kaugalingon,
Tungod kay siya ra man gud perme akong tagdon.

Sa matag tuyok sa orasan,
Siya ra gayod ang palaman ning akong dughan.
Ako gayod kining gisangon,
Aron ako di matawag nga maluibon.

Ug siya nanumpa pa kanako,
Nga ako ra kuno ang nagbinugtong ug tago,
Sa iyang dughan
Nga usa diay kadto ka pak-an.

Kalit lamang milupad sa halayong dapit
Ang gugma nga kanako nanamilit
Giantos ko ang kamingaw ug kasakit,
Nga sa kasing-kasing ko kanunay nagpamahit.

Gibaliwala ko lamang ang iyang pagkahanaw
Tungo kay may panumpa man siya nga kanako gilaraw
Ang panumpa nga kanako magapasumbingay
Sa iyang gugma kunuhay nga tunhay.

Sa matag salop sa adlaw,
Siya lamag ang gihagawhaw
Niining kasing-kasing ko nga napuno sa paghigugma,
Nga kaniya ko lamang gitagana.

Sa unsa bang pagkaunsaha?
Nga nilubad man pagkalit ang iyang gugma?
Tonok sa akong balatian
Ang kamatuoran nga akong nasaksihan.

Sama ra nga ang kalibutan midat-og kanako,
Dili maihap ang mga luha sa mga mata ko mitulo.
Tagaliog kanako ang midasmag nga mga pag-antos
Ug puro buyag tawon nga wa ako malumos.

Lisod kaayo ang paghakgom sa kamatuoran,
Nga ako diay giluiban
Niadtong binuhat nga akong giampingan,
Aron dili gayod masamdan ang iyang balatian.

Pagkasakit ug pagkaalaot
Nga kon ikaw mahasalindot
Sa sayop nga kutay sa paghigugma
Nga gimugna niadtong tawhana.

Igo na lamang ako sa pagpanghagdaw
Sa tipaka sa kasakit ug kapait nga akong gibakyaw,
GUGMA ko alang kaniya nga tunhay,
GUGMA DIAY KINI NGA GIATAY..

Wednesday, March 4, 2009

DAMGO SA BUNGTOD SA BARTOLINA

Sa kataas ug katahom sa bungtod sa Bartolina,
Ako kining gitutokan sa duha ko ka mga mata.
Sa dihang mitimpasaw ang kahadlok sa akong dughan,
Medyo gibati ko nga ako medyo nakulbaan.

Ingon sa miliyok kanako ang kabalaka,
Busa mikaratil ako pagdagan sa amua.
Ug sa akong pagdagan, ako hinuong nasugatan,
Ang usa ka mananap nga bintan.

Sa dihang nagkaatubang na kami sa maong mananap,
Inanay nga misulod sa akong hunahuna ang katahap,
Nga wa na, giabat na jud ko!!!!
Sa tumang kahadlok, giyuko ko na lang ang akong ulo.

Ug sa akong pagyanghad, akong nakita,
Ang usa ka talan-awon nga wa ko pa makita.
Sukad masukad gikan sa akong pagkabata,
Ang akong nakita, usa diay kadto ka AGTA.....!!!!

Tungod sa akong kahadlok, inanay nga,
Mitulo ang akong mga luha.
Inubanan sa kahadlok ug kakulba,
Nga ako di na makalingkawas sa maong AGTA!!!!!...

Ang bugtong kong gibuhat, mao ang
Pagtan-aw pagbalik sa Bungtod sa Kanyang.
Nga mao ang Bungtod sa Bartolina,
Nga giliyukan sa mga aninipot diin mibatog sa sanga sa bagalnga.

Ang katahom sa maong Bungtod,
Daw sama sa mga suga sa lungsod.
Nga misilaw tungod sa kahayag sa maong suga,
Diin naglibot sa maong bungtod nga puno sa mga talinghaga.

Sa akong pagtan-aw tan-aw sa Bungtod sa Bartolina,
Akong nakalimtan ang AGTA nga akong nakita.
Sa akong pagkahinumdom, mikalit ko ug lingi,
Ug nakita ko ang tanan nga murag wala nay bili.

Sa akong pagkurap-kurap, mikalit ko ug kaiktad,
Ug unya mikalit ko ug kahidam-ag ug naligad.
Sa banig nga kagabii ko pa gane gibuklad,
Nahatingala gayod ako sa maong panghitabo nga giladlad.

Ug dayon mibangon ako ug gibuka ko ang akong mga mata,
Ug unya inanay nga nakita ko ang tanghaga.
Nga ang maong panghitabo.....
Usa lamang diay ka DAMGO...

EDUKASYON

Sa dihang nahimugso sa atong alimpatakan,
Ang yawi sa matuod nga kauswagan.
Gipaningkamutan tang makab-ot ta kini
Diin kita nagsubay sa dalan nga nag-alupiti

Bisan sa kahagip-ot sa panahon,
Kita nangandoy nga magmalampuson
Kasakit ug kapait atong gisangon
Aron may mahayag kitang kaugmaon.

Bisan danlog ug lisod kining kab-oton,
Gipaningkamutan ta jud kining maangkon.
Aron ugma damlag
Kita may ugma nga maanyag.

Luyo niining tanan,
Kasakit ug pag- antos atong gisudlan.
Luha ug singot pirming mag - abot
Pero sige lang, basta pangandoy makab - ot.

Gutom ug kauhaw giantos,
Ug bisan usahay wa na gane ta'y singkwenta sintabos.
Apan naningkamot gayod kita nga makalingkawas,
Niining pag-antos nga sa ato kanunay magahulas.

Bisan di katol, makotkot.
Ug anaa kanunay ang pagbagutbot.
Matawag na gane ta'g way diyot,
Ug kinabuhi ta, gubot pa sa lukot.

Lingi dire, lingi didto,
Hilak ngari, hilak ngadto.
Ug imong tagdon kining mga pagsulay,
Ikaw ra gayod ang maalaot ug magmahay.

Ang dalan sa kalampusan,
Puros tunok gayod ang atong maagian.
Ibalewala lamang nato kining tanan,
Kay sa kaulahian, kalampusan atong matagamtaman.

Angay kitang magmalig - on,
Sa tanan gayod nga panahon.
Aron ug naay pagsulay nga kanato mutay-og,
Magpabilin kitang maisogon nga mibarog.

Mapasalamaton gayod kita kaayo,
Nga ang Edukasyon natawo.
Aron kita makahaw-as,
Niining kalisod nga nag-awas-awas.

Kaharuhay sa kinabuhi niining kalibutana,
Nagagikan sa Edukasyon nga atong giamuma.
Ug dili ta gayod kalimtan,
Ang atong Diyos nga atua sa kahitas-an.

Edukasyon, pagkalisod mo angkonon.
Pagkadanlog ug pagkahasol mo kab-oton.
Apan ikaw among mahalon,
Tungod kay ikaw maoy maghimo kanamong malampuson.

KINABUHING KOLEHIYO

Sa pagtunob ko ug usa ka Unibersidad,
Bag-ong istilo sa kinabuhi akong giladlad.
Gihukas ko ang kinabuhing ulawan,
Nga maoy motukmod kanako sa kaalautan.


Ang kaulawan, tunok sa dalan,
Paingon sa masanag nga kalampusan.
Tinood gayod kana,
Tungod kay usa ako niana.

Sa pag-abot ko sa Kolehiyo,
Maglibog ako ug unsa’y pilian nakong kurso,
Apan sa kaulahian, ako rang nasakpan,
Ang kurso nga akong napilian.

Kinabuhing Kolehiyo, lahi ra jud sa tanan,
Tungod kay ikaw mahimong indibidwal nga may kaugalingong baroganan.
Tanan nimong kukaluya,
Moipsot jud sa imoha.


Ikaw makaboot ug makapili,
Unsang pagpanglantaw sa kinabuhi,
Ang gusto nimong sundon,
Hangtod nga ikaw magmalamposon.




Ang pagsulod ug pagsagubang niining kinabuhia,
Murag ang tanan imong ilukdo ug ibalsa,
Nga bisan sa kamingaw sa pamilya,
Giisip mo nga kining tanan lumalabay ra.

Ang pagpaningkamot sa imong mga ginikanan,
Kinahanglan nga isilsil sa imong alimpatakan.
Ang pagsulay sa kinabuhi
Ayaw jud hatagi ug bili.

Tungod kay ikaw ania na sa katapusang ang-ang
Sa pagpakiggubat sa kinabuhi,
Pahugtanay na kini sa bakos ug pisi,
Ug paningkamoti jud nga di ka makabuhi.

Ayaw gayod kalimti ang Diyos
Nga anaa kanunay sa panahon sa imong mga pag-antos,
Ayaw gayod padala sa mga pagtintal ug pagsulay,
Kay tingali sa kaulahian, ikaw ra jud ang magmahay.

Panggamot gayod sa imonmg determinasyon,
Diretso tan-aw kon asa ka paingon,
Ayaw padala sa mga ulo-ulo,
Kay kana sinugo sa daotang tawo.

Tan-aw ngadto sa unahan,
Aron masilip nimo ang imong padulngan,
Klaroha jud pagtan-aw
Aron susama ka nga sa langit nagalakaw.


Hulongihong sa mga tawo, ayaw panumbalinga ug tagda,
Kay may baroganan ka nga imoha,
Paningkamot kutob sa imong mahimo,
Aron damgo mo, imong masungko.

Ayaw jud tikang sa mangiob nga dalan,
Hinunoa, pundo sa mahayag nga agianan,
Kay ikaw anaa na sa katapusang ang-ang,
Basin makabuhi ka ug matang-tang.

Sa pangandoy karon nga imong nahuptan,
Hinumdumi baya kanunay ang imong mga ginikanan,
Kon ikaw anaa na sa imong kalamposan,
Iuban sila sa imong panaw sa kadaugan.

Kininmg nahasulat sa ibabaw,
Usa ra kini ka pagpanglantaw,
Nga angay nimong huptan ug hinumduman,
Aron ikaw di mahisugamak sa kaalautan.

Kinabuhing Kolehiyo, usahay gasa nga piutos ug kasakit ug pag-antos,
Apan ayaw hunahunaa ang imong mga pag-utos,
Padayon ug tutok sa imong padulngan,
Ug ang Diyos kanimo kanunay magauban.

Niining gutloa, mupatim-aw gayod ang espiritu sa GUGMA,
Apan usisaha una pag-ayo aron di ka malingla.
Kon makapaabot ka, huwata una ang angay nimong paaboton,
Pagmalig-on, aron di makawang ang gihuptan mong edukasyon.


Kay muabot ra ang hustong takna,
Nga mupatim-aw ra ang kagawasan sa paghigugma,
Kagawasan nga way usa nga makasakmit
Basta utok ug kasing-kasing nimo tarungon lang jud paggamit.

Layati ang mga pagtintal kotob sa imong mahimo,
Ug paniguroha nga sa imong pagpakigbugno,
Sa maong mga pagtintal,
Ikaw makaipsot sa ilang malig-on nga koral.

Ipatigbabaw ang imong utok sa imong kasing-kasing,
Aron ang imong dungog ug dignidad di mapaling,
Ug ang edukasyon ug kaalam nga imong nahuptan,
Di makawang ug mausik sa kaulahian.






By: Suzeth Mayormita Angana